پارکت به دو گروه کلی چوب طبیعی و مصنوعی (لمینت)

تقسیم می شود. پارکت های با چوب مصنوعی خود به دو گروه MDF و HDF تقسیم می شود.

پارکت های چوبی در میان خانواده های ثروتمند محبوبیت خاصی دارد و این امر به دلیل عدم جذب رطوبت و در نتیجه عدم ایجاد پوسیدگی است ، با ورود اولیه این محصول به کشور بسیاری از افراد ثروتمند علاقه خاصی به خرید آن نشان دادند. پارکت های چوبی معمولا از درختان بلوط ، گردو ، گیلاس ، کاج و افرا تولید می شوند. درختان خاصی مثل ماهاگونی ، آبنوس و رز درختی برای مصارف خاص استفاده می شوند.

در برخی از پارکت ها برای لایه های زیر کار  HDF و برای پوشش روی کار از برش های نازکی از چوب استفاده می شود. این نوع از پارکت ها لایه HDF و لایه پوششی چوبی بوسیله وکس، چسب و تحت فشار زیاد به هم متصل می شوند. پارکت لمینیت ها از نظر ظاهری شبیه پارکت های چوبی هستند ، با این تفاوت که ارزان تر هستند.

پارکت MDF ضد آب نیست و برای مناطق و اماکن مرطوب بهتر است از HDF استفاده شود.